Door: Iris Houben
Wie op dit moment nog geen weet heeft van het coronavirus, heeft de afgelopen tijd vermoedelijk onder een steen geleefd. Ik zou hem of haar overigens ook adviseren om daar de komende weken te blijven liggen, want het ziet er naar uit dat deze hele corona-situatie voorlopig nog niet voorbij is. Het hele openbare leven ligt immers stil. De treinen zijn leeg, de campus is uitgestorven en er klinkt zelfs geen Atemlos meer door de speakers van de TKB: het virus spaart niemand.
Het valt bovendien nog niet mee om deze plotselinge zee van vrije tijd op te vullen. Persoonlijk spendeer ik mijn zelf-isolatie zoals zovelen gehuld in huispak op mijn kamer, omringd door een verzameling lege theemokken van de afgelopen dagen. Waar ik de eerste weken nog wel gevuld kreeg met het inhalen van achterstallig studiewerk en het herontdekken van vergeten hobby’s, lijken de dagen steeds langer te worden – en dat komt niet alleen door het instellen van de zomertijd.
Nu de verveling toeslaat betekent dat echter ook dat er tijd is voor het ontdekken van nieuwe interesses. Zo kwam ik tijdens mijn zoveelste bezoek aan Facebook terecht bij iets wat ondertussen mijn nieuwe fascinatie is geworden: het lezen van corona-conspiracies. Voor wie het nog niet weet: net als bij alle soorten rampspoed biedt het coronavirus ruimte aan kwaadwillende tekstschrijvers om allerlei vormen van nepnieuws en samenzweringstheorieën de wereld in te helpen, wat vervolgens gretig gedeeld wordt door wantrouwende facebookgebruikers. Die berichten nemen de meest bizarre vormen aan. Zo zou de politie alle straten willen afzetten zodat het hele land besproeid kan worden door een desinfectievliegtuig, of zou je bleek moeten drinken om jezelf tegen corona te beschermen.
De reikwijdte van die berichten gaat echter veel verder dan je denkt. Kijk maar eens op je eigen Facebook-overzicht en scroll wat verder door dan je normaal zou doen. De kans is groot dat daar ineens een oom of tante voorbijkomt die er heilig in gelooft dat het Mark Rutte was die het coronavirus stiekem in een lab heeft laten ontwikkelen. Of – mijn persoonlijke favoriet – dat de maatregelen tegen het coronavirus eigenlijk een poging zijn om van het papiergeld af te komen en zo mensen zonder pinpas uit de samenleving te weren. Maar ja, dat vertellen de traditionele media dan weer niet.
Ook al zorgen dit soort raadselachtige verhalen voor het nodige vermaak in donkere dagen, ze zijn verre van onschuldig. Aan de basis van deze samenzwering staat namelijk een gebrek aan vertrouwen in de overheid en autoriteiten. Een snelle zoekopdracht op Facebook levert een hele lijst op van groepen die beweren ‘inside information’ tot hun beschikking te hebben waarmee ze de ware intenties van regeringen kunnen blootleggen. Met bijval van bepaalde politici kom je dan al snel tot artikels waarin beweerd wordt dat het virus een aanval zou zijn op de nationale soevereiniteit door ‘stalinistisch links’. Begrijp me niet verkeerd: een kritische houding ten opzichte van de overheid is belangrijk, zeker in een crisistijd. Maar zonder enig bewijs de op wetenschap gebaseerde maatregelen in twijfel trekken is ronduit gevaarlijk. Daarnaast is het ook nog eens verre van productief, want het is niet alsof al die samenzweerders zelf een betere oplossing hebben.
Wat wél productief is, is om netjes thuis te blijven en braaf anderhalve meter afstand van elkaar te houden. O, en mocht je nog steeds niks te doen hebben? Pak eens je telefoon en bel iemand op. Gewoon, voor de gezelligheid. Dat is goed voor de volksgezondheid én zorgt dat we niet gillend gek worden tussen onze vier muren.
Lieve allemaal, blijf gezond, blijf binnen en zoals we hier in het zuiden zeggen: ‘let e bietje op mekaar’.